پارکت مجموعه ای از قطعات چوبی بهم پیوسته است که تأثیر بسزایی بر دکوراسیون داخلی دارد و چیدمان زیبایی دارد. قطعات چوبی مورد استفاده در کفپوش ها بیشتر به صورت مستطیل و زاویه دار هستند.
پارکت های چوبی اصل از قطعات انواع گوناگون درختان ساخته می شوند. به این صورت که به شکل تایل های مستطیل شکل برش زده می شوند و بر روی کف محل مورد نظر نصب می گردند. اولین پارکت ها در سال 1684 نصب شده اند. پارکت های چوبی به طور عجیبی در بین خانواده های ثروتمند محبوبیت دارد چراکه رطوبت را جذب نمی کنند و در نتیجه نمی پوسند.
در بیشتر مواقع پارکت های چوبی از درختان بلوط، گردو، گیلاس، کاج و افرا ساخته می شوند. درختان خاصی مثل ماهاگونی، آبنوس و رز درختی برای مصارف خاص استفاده می شوند. بنابراین گران قیمت تر هستند. طرح و رنگ پارکت های چوبی به درخت مورد استفاده بستگی دارد.
پارکت های چوبی بسیار با دوام هستند. در خانه های بسیار بسیار قدیمی و کهن که از کفپوش های چوبی استفاده کرده بودند تنها قسمت هایی که باقی می مانند و قابلیت استفاده مجدد را دارند پارک های چوبی هستند.
پارکت های مدرن بصورت ترکیبی از چوب و ماده ای شبیه اما ارزان تر از چوب ساخته می شوند. پارکت های مدرن، پارکت لمینیت نامیده می شوند. در برخی از پارکت لمینیت ها برای لایه های زیرین  HDF و برای لایه پوششی و روی کار از برش های نازکی از چوب استفاده می شود. از جمله این پارکت لمینیت ها می توان به محصولات ترهورن نام برد که از لایه نازکی از چوب برای لایه پوششی محصولات استفاده می کند. لایه HDF و لایه پوششی چوبی بوسیله وکس، چسب و تحت فشار فراوان به هم متصل می شوند. پارکت لمینیت ها از لحاظ ظاهری شبیه پارکت های چوبی هستند، با این تفاوت که ارزان تر هستند.